123-Ramazanın her gecesinde niyet eden ve oruç tutanın orucunun geçerli olduğuna dâir icmâ edilmiştir.
124- Sahurun mendûb olduğuna dâir icmâ edilmiştir.
125- Oruçlu kişi istemeden kusarsa ona bir şey gerekmediğine dâir icmâ edilmiştir. Hasan-ı Basrî bu konuda tek kalmıştır. Bir rivâyette "kazâ gerekir" demiş; başka bir rivâyette muvâfakat etmiştir.
126- Kasıtlı olarak kusan kişinin orucunun bâtıl olduğuna dâir icmâ edilmiştir.
127- Oruçlu kişinin dişlerinin arasında kalan, engel olamadığı şeyleri tükürüğü ile birlikte yutması durumunda ona bir şey gerekmediğine dâir icmâ etmişlerdir.
128- Üzerine iki ay art arda oruç borcu olan kadının, bir kısmını tuttuktan sonra hayız olması durumunda, temizlenince devam etmesi gerektiğine dâir icmâ edilmiştir.
129- Oruç tutmaktan âciz olan çok yaşlı erkek ve kadınların oruç tutmamalarının câiz olduğuna dâir icmâ edilmiştir.
130- İ'tikâfın insanların üzerine farz olmadığına dâir icmâ edilmiştir. Ancak kişi nezir (adak) ederse kendisine vâcip olur.
131- Mescid-i Harâm, Mescid-i Nebî ve Mescid-i Aksâ'da i'tikâfın câiz olduğuna dâir icmâ edilmiştir.
132- İ'tikâf yapan kişinin, küçük ve büyük abdest için i'tikâftan çıkmasının câiz olduğuna dâir icmâ edilmiştir.
133- İ'tikâf yapan kişiye cinsel ilişkinin yasaklandığına dâir icmâ edilmiştir.
134- İ'tikâfta olduğu halde kasıtlı olarak eşiyle fercinden ilişkiye giren kişinin i'tikâfının bozulduğuna dâir icmâ edilmiştir.
| İbnu'l-Munzir, el-İcmâ
